Leven is bewegen (deel 1 over bewegen)
Heb je er
weleens over nagedacht hoe belangrijk het is dat je kunt bewegen?
Door
beweging kun je lopen, dansen, sporten, fietsen of autorijden.
Leven is
bewegen, in de breedste zin van het woord.
Wat kun je
er aan doen om deze gezond te houden? En wat zijn de mogelijkheden als
je gewrichten niet meer zo goed functioneren? En hoe zit het met je spieren?
Daar ga ik
je in een serie artikelen meer over vertellen. In deze eerste blog staan de
gewrichten centraal: waar zijn ze voor, waardoor ontstaan er
gewrichtsaandoeningen?
Gewrichten zijn de verbindingen tussen skeletdelen en zorgen voor stevigheid en flexibiliteit. Wanneer ze niet meer goed functioneren is de bewegingsruimte van de mens beperkt en bij ernstige aandoeningen is de impact op de kwaliteit van leven groot.
Hoe zit in een gewricht in elkaar?
Globaal ziet de bouw van een gewricht er als volgt uit:
·
Het
gewrichtskapsel, banden en spieren zorgen voor stevigheid
·
Het
kraakbeen beschermt tegen schokken en slijtage
·
Collageen
( in het kraakbeen) zorgt voor weerstand aan trekkracht en verticale belasting
·
Water
zorgt o.a. voor elasticiteit
Chemische factoren zijn bv roken, wat de kans op de
ontwikkeling van reuma verhoogd. Maar ook te veel eten is een factor die de
gezondheid van gewrichten bedreigd. Door te veel eten en verkeerde voeding
ontstaan oxidatieve stress, laaggradige ontstekingen en verzuring, welke de
gewrichten beschadigen.
Fysieke factoren worden meestal veroorzaakt door een
verkeerd bewegingspatroon: teveel dezelfde bewegingen met de muis,
fitnessapparatuur, te zware trainingen. Het zijn allemaal oorzaken van
beschadiging van spieren en gewrichten.
Microbiologische factoren zijn bv ontstekingen die veroorzaakt
worden door virussen, bacteriën of andere micro-organismen.
Oxidatieve stress, wat is dat?
Bij
oxidatie worden voedingsstoffen verbrand door binding aan te gaan met zuurstof.
Bij het
natuurlijke proces van onze stofwisseling ontstaan deze reactieve
zuurstofverbindingen. Bij oxidatieve stress komen er meer reactieve
zuurstofverbindingen( vrije radicalen) vrij dan gebruikelijk. Dit veroorzaakt
schade veroudering en schade aan organen en weefsels.
Het
lichaam heeft verdedigingsstoffen nodig tegen oxidatie: antioxidanten
Dit zijn
o.a. enzymen, vitaminen, mineralen, spoorelementen, aminozuren en proteïnen. Deze
antioxidanten moeten via de voeding opgenomen worden.
En daar
zit tegenwoordig het probleem: We eten steeds minder antioxidant rijke groenten,
fruit, kruiden en vis met voedingstekorten tot gevolg. Hierdoor ontstaat
oxidatieve stress.
Laaggradige ontstekingen
Bij een
‘gewone’ ontsteking ( of infectie) reageert het lichaam met een
ontstekingsreactie: er ontstaat pijn, zwelling, warmte en/of roodheid.
Hierdoor
hebben bacteriën en parasieten minder
kans om zich te ontwikkelen. Een prima bescherming dus tegen infecties van
buitenaf.
Laaggradige
ontstekingen zijn heel wat anders: ze zijn vaak chronisch en maken
je juist ziek. De ontstekingsreactie wordt niet ‘uitgezet’. Hierdoor beschadigen
de cellen en daardoor ook de weefsels. Ons immuunsysteem komt nu ook in actie,
maar blijft aan het werk omdat de ontsteking chronisch is. Je immuunsysteem raakt
op den duur overwerkt en er kan zich
uiteindelijk een auto-immuunziekte ontwikkelen, waarbij het lichaam zichzelf
aanvalt. Auto-immuunziektes van de gewrichten zijn o.a. reumatoïde artritis,
artrose en vage pijnklachten. Stijve, gevoelige of pijnlijke gewrichten (
zonder dat er sprake is van reuma of artrose) zijn vaak een teken dat er sprake
is van laaggradige ontstekingen.
Ook bij ziektes zoals hart- en vaatziekte, fibromyalgie, prikkelbare
darmsyndroom, Alzheimer, Parkinson en diabetes type II spelen laaggradige
ontstekingen een belangrijke rol.
Hoe ontstaan laaggradige ontstekingen?
Daar zijn verschillende oorzaken voor verkeerde voeding,( chronische)
stress, teveel óf te weinig beweging, milieuvervuiling, eigenlijk alle
omstandigheden waar we in deze tijd mee te maken hebben.
Een verstoord zuurbase- evenwicht.
Een juiste zuurgraad in ons lichaam is belangrijk voor ons lichaam. Bij
verkeerde pH-waardes val vloeistoffen of weefsels kunnen bepaalde enzymen niet
actief worden. De spijsverteringsenzymen uit de alvleesklier worden in de darm
alleen geactiveerd bij een pH hoger dan 7. Is dit lager, dan worden de
voedingsstoffen in de darm niet optimaal verteerd en kunnen ze niet komen waar
ze nodig zijn, o.a. in de gewrichten. Bovendien kunnen de slecht verteerde
resten weer ( laaggradige) ontstekingen veroorzaken, die dan ook weer effect
hebben op de gewrichten.
Gelukkig is het lichaam zelf in staat om dit mechanisme te reguleren,
door zuren uit te scheiden via de nieren en longen. Daarnaast heeft het zuurbuffers
nodig zoals hemoglobine, albumine en bicarbonaat. Maar ook calcium en magnesium
dragen bij als buffer.
Wanneer het zuuroverschot in de voeding té hoog wordt en het niet meer
lukt om de zuren uit te scheiden, gaat het reguleringsmechanisme dit
compenseren met basische stoffen, bv uit de botten.
De beste verhouding in de voeding zou zijn 80% basisch en 20% zuur.
Overigens is zure voeding, zoals citrusvruchten, niet verzurend maar
heeft juist een basisch effect op het lichaam.
Op internet zijn lijsten te vinden met alkalische en verzurende
voedingsmiddelen, zoals hier. Veel van onze moderne voeding
is sterk verzurend zoals junk food, deegwaren, brood, pasta’s, suiker,
kunstmatige zoetstoffen en geneesmiddelen.
Langdurige consumptie van zure voeding leidt tot een metabole acidose: een verzuring van het totale lichaamssysteem. Deze verstoring zorgt ook voor ontstekingsgevoeligheid en een verminderde weerstand.
Jicht, osteoporose, artrose en reumatoïde artritis zijn o.a. ziekten die
hiermee in verband worden gebracht.
Samenvatting
Onze moderne leefstijl met verkeerde voeding, stress, en teveel of weinig
beweging veroorzaakt oxidatieve stress, laaggradige ontstekingen en verzuring.
Deze verstoringen in ons lichaam zijn oorzaak van veel (welvaarts-)
ziekten, waaronder gewrichtsaandoeningen.
In de volgende blog gaan we een aantal ziektebeelden van de gewrichten onder de loep nemen én de grootste boosdoener: de hedendaagse voeding.
Reacties
Een reactie posten